Ο Βασίλης Κοτίτσας μου έδωσε μια συνέντευξη με έναν χάρτη της υδρογείου πίσω από το γραφείο του. Καθόλου τυχαίο. Παιδί μεταναστών της Γερμανίας, γεννήθηκε εκεί, ήρθε για δημοτικό στην Ελλάδα, σπούδασε, ταξίδεψε σε αρκετές χώρες και γύρισε στην Ελλάδα. Η κρίση τον εξανάγκασε να ξαναφύγει για να βρει τελικά δουλειά ως Ιnformation and Communication Technologies Manager στην Βόννη της Γερμανίας.
Δέχθηκε να μου μιλήσει και υφάρπαξα την ευκαιρία να του κάνω μερικές ερωτήσεις για το “εδώ” και το “εκεί”. Τον ρώτησα για το πως βλέπουν οι Γερμανοί την Ελλάδα, το πως βλέπει το μεταναστευτικό ως πρόβλημα στην πατρίδα του αλλά και το πως βιώνει αυτός σαν “σύγχρονος μετανάστης”, Έλληνας Eurocitizen, κατά τον ίδιο, την παραμονή του στην χώρα που κινεί τα νήματα της δικιάς μας οικονομικής σωτηρίας.
Ένιωσα πολύ καλά με αυτή την συνέντευξη. Αναθάρρησα λίγο με την καθαρότητα σκέψης που ευτυχώς υπάρχει ακόμα σε πολλούς ανθρώπους, αλλά στεναχωρήθηκα κιόλας. Θα ήθελα άτομα σαν τον Βασίλη να είναι εδώ, στην Ελλάδα. Θα ήθελα να τον είχα εγώ δικό μου συνάδελφο. Όμως…
Δείτε την συνέντευξη:
Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, αξιόλογος ο έλληνας ευρωπαίος συνομιλητής σου.