Υπάρχει μια κατηγορία τραγουδιών, αυτά που δεν ήθελα να τα έχω στην συλλογή των δίσκων και στο συρτάρι με τις κασέτες μου. Προτιμούσα να τα ακούω μόνο τυχαία. Ήθελα μονάχα η τύχη να τα φέρει πάνω μου. “Αυτά φίλε μόνο ραδιόφωνο!” έλεγα σε έναν παλιό ραδιοφωνικό παραγωγό όταν κάναμε βόλτες με κάτι δανεικά αμάξια και τύχαινε να ακούσουμε κάποιο.
Μια φορά, ανήμερα στα γενέθλεια μου βρέθηκα, μέσα από μια σειρά συμπτώσεων, μαζί του στο studio, στην δίωρη βραδινή εκπομπή του. Έριξετο σήμα και μου είπε: “Αδελφέ, απόψε θα παίξω μόνο τα… εκτός λίστας σου. Εξάλου είσαι στο ραδιόφωνο. Πάρ’το σαν δώρο.”
Σήμερα δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτά τα τραγούδια. Υπάρχει το youtube. Όλο και κάποιο από αυτά θα εμφανιστεί στα προτεινόμενα. Αυτό αποτελεί μια κάποια μετάλλαξη. Από εξόριστα σιγά-σιγά γίνονται προτεινόμενα. Μάλλον μεγαλώνουμε λίγο.
Photo credit: mariateresa toledo via Foter.com / CC BY-NC-ND